rechtszaak

BOOMGAARD TEGEN GEMEENTE : UITSPRAAK OVER 6 WEKEN

Het is ons niet om de peren te doen. De natuur staat in Boomgaard Onderweg voorop. Dat vinden sommigen moeilijk te begrijpen.

Vrijwilligers nog steeds in onzekerheid

Gisteren stond het bestuur van Stichting de Punt (Kees Maarse en Wilma Abspoel) in de Rechtbank van Rotterdam, tegenover gemeente Molenlanden. Ook waren aanwezig 4 leden van het dagelijks bestuur van de Boomgaard en 2 sympathisanten.

Stichting de Punt zag zich genoodzaakt deze rechtszaak aan te spannen, omdat de gemeente dit voorjaar de overeenkomst met Boomgaard Onderweg heeft opgezegd. Reden: Vermeende overlast die de boomgaard zou veroorzaken aan 2 buren. Deze overlast zou bestaan uit “overhangende takken”. De gemeente heeft echter nooit aan kunnen tonen dat hier daadwerkelijk sprake van is.

De eis van Stichting de Punt (uit naam van de Boomgaard) is dat de overeenkomst blijft bestaan, zoals afgesproken tot 2030 en dat de gemeente niet het beheer geheel of gedeeltelijk gaat overnemen. Simpelweg, omdat daar geen enkele reden toe is.

De erfgrens is het hekje links en het verlengde daarvan. De grasstrook is een bufferstrook, die ervoor zorgt dat er nooit iets over de erfgrens kan hangen. Bovendien wordt er iedere winter fors gesnoeid door ons. Dus waar zijn de overhangende takken?

Uitspraak van de rechter:

De zitting duurde in totaal 3 uur. De rechter zocht vooral naar mogelijkheden om partijen samen tot een oplossing te laten komen, omdat het ook volgens hem “diep triest was, dat een gemeente en een burgerorganisatie tegenover elkaar zijn komen te staan, terwijl ze eigenlijk hetzelfde zouden moeten willen”.

Gemeente wil niet praten

Stichting de Punt (en het bestuur van de boomgaard) heeft steeds aangegeven te willen overleggen, liefst onder leiding van een mediator. De gemeente, vertegenwoordigd door 2 ambtenaren, was echter niet bereid tot een gesprek. “Wij zijn er klaar mee”. Tenslotte besloot de rechter dat er niets anders op zat dan dat hij over 6 weken uitspraak zou doen.

De gemeente houdt vast aan de eis dat ze in ieder geval een deel van het beheer over willen nemen. Dat wordt, zeer misleidend, het “randenvoorstel” genoemd. Dit suggereert dat het om randen gaat, terwijl de gemeente van plan is om aan de ene kant een haag van 3 meter breed te rooien en aan de andere kant een heel bos van 800 m2, waarvan sommige bomen 10 tot 15 meter uit de erfgrens staan. Dit zijn  nu juist de 2 “natuurlijke landschapselementen” waarvan de overheid zegt dat er veel meer moeten komen.

Het bosje met hazelaars en gele kornoeljes (na 4 jaar), waar de gemeente het beheer in z’n geheel wil overnemen. Dat betekent terug naar hoe het 32 jaar geleden ging: Eens in de 3 jaar bij de grond afzagen. Hierdoor komen de kornoeljes en hazelaar niet tot bloei, waardoor de bijen in de vroege lente (jan-febr) hun voedsel missen en de vogels in de herfst hun bessen en noten. Pas de laatste paar jaar zien we op de bodem begroeiing komen.

De rechter drong er bij beide partijen op aan om in de komende weken, via de beide advocaten nog tot een schikkingsvoorstel te komen, omdat dat voor iedereen het beste zou zijn. Stichting de Punt (en Boomgaard Onderweg) zijn daar zeker toe bereid. Het lijkt ons een prima idee als de gemeente de randen wil gaan beheren, maar dan ook alleen “de randen” en niet  1000 m2. Komende weken beraden wij ons met onze advocaat over het concrete voorstel.

 

 

 

Vorige
Vorige

Hartekreet vrijwilligers

Volgende
Volgende

School op bezoek