Grootste klimaatdemonstratie

ZONDAG 12 NOVEMBER 2023

Als jouw kleinkind later aan je vraagt: “Wat deed jij voor het klimaat?” Wat zeg je dan?

Ik ben blij dat ik in ieder geval kan zeggen dat ik tussen 85.000 mensen in Amsterdam liep met mijn protestbord en bloemenhoed op om samen een stem te laten horen voor het klimaat, voor de aarde, voor de toekomst.

Bovendien was het balsem voor de ziel om na de grimmige avonturen met de gemeente Molenlanden tussen zoveel mensen te vertoeven die het beste met elkaar en de wereld voor hebben.

Dat kwam vooral tot uitdrukking in de Klimaatdienst in de Westerkerk, die wij voorafgaand aan de mars bijwoonden. Vanuit alle geloofsrichtingen klonk een veelal muzikale oproep om op te komen voor het leven op aarde.

Naast het bekende Lacrimosa uit het Requiem van Mozart klonk een ingetogen  Joods lied, prachtige boventoonklanken van Boedhistische zangers, een Hindoestaans gebed, een indrukwekkend lied van een Imam en een opzwepende Flamenco-dans. In de overvolle Westerkerk was een verstilde intensiteit voelbaar van rouw om wat er op het spel staat en vreugde om de verbondenheid met elkaar en de aarde. “Heilig” is hiervoor het beste woord.

Na de dienst liepen we met z’n allen naar de Dam, waar we aansloten in de mars naar het Museumplein. Het weer was ons gunstig gezind en in de zon liepen papa’s en mama’s met kinderen, opa’s en oma’s (waaronder ik), jongeren en heel veel verschillende groepen uit de samenleving door de stad, begeleid door veel muziek.

Dat we in een heftige tijd leven, werd voelbaar en zichtbaar op het Museumplein, waar de Palestijnse kwestie de boventoon ging voeren. Hoe zeer de gebeurtenissen daar ook een schreeuw om aandacht legitimeren, het was niet waarvoor ik naar Amsterdam was gekomen. We waren gelukkig met een leuk gezelschap naar Amsterdam gekomen, zodat wij samen toch moe, maar voldaan huiswaarts keerden in een overvolle trein.